трактары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Кіроўца трактара.

|| ж. трактары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. трактары́сцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трактары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трактары́ст трактары́сты
Р. трактары́ста трактары́стаў
Д. трактары́сту трактары́стам
В. трактары́ста трактары́стаў
Т. трактары́стам трактары́стамі
М. трактары́сце трактары́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трактары́ст м. трактори́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трактары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вадзіцель трактара. Камсамолец Янка працавіты, добры трактарыст. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактары́ст м Traktoríst m -en, -en, Tráktorführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трактори́ст трактары́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tractor driver [ˈtræktəˌdraɪvə] n. трактары́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

traktorzysta

м. трактарыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Traktoríst

m -en, -en трактары́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трактары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да трактарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)