Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
травяны́в разн. знач. травяно́й;
~но́е по́крыва — травяно́й покро́в;
~но́е сцябло́ — травяно́й сте́бель;
~на́я насто́йка — травяна́я насто́йка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
травяны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да травы; з’яўляецца травою. Травяное покрыва. Травяны пах.// Прыгатаваны з траў, па травах. Травяная мука. Травяная настойка.// Які жыве ў траве, на траве. Травяная жаба.
2. Які зарос травою, пакрыўся травою. На змярканні [хлопцы] прыйшлі да ракі. І паселі на травяным абрывістым беразе.Брыль.
3. Уласцівы траве, зялёны (пра колер). Сукенка травянога колеру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
травяны́
1. Gras-;
2. (якізаростравою) mit Gras bewáchsen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трава́, -ы́, ДМ -ве́, мн. тра́вы, траў, ж.
Расліна з аднагадовымі зялёнымі неадзеравянелымі парасткамі і сцяблом.
◊
Трава травой (разм., неадабр.) — пра нясмачную яду.