хімія торфу

т. 17, с. 23

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Асінаўскае радовішча торфу (Дубровенскі р-н) 1/510

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Інстытут торфу АН БССР 1/176—177 (укл.); 5/114—115; 10/271; 12/491, 507, 509

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тэхналогія і механізацыя здабычы торфу 12/488, гл. Торфаздабыча

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

то́рф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́рф
Р. то́рфу
Д. то́рфу
В. то́рф
Т. то́рфам
М. то́рфе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарфасо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Машына для здабычы торфу гідраўлічным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торфаперагно́йны, -ая, -ае.

Які складаецца з сумесі торфу і перагною.

Торфаперагнойныя гаршчочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торф (род. то́рфу) м. торф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

торф торф, род. то́рфу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарфагно́й, -ю, м.

Сумесь торфу і гною як угнаенне.

|| прым. тарфагно́йны, -ая, -ае.

Тарфагнойная сумесь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)