Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
том, ‑а; мн. тамы, ‑оў; м.
Частка якога‑н. збору твораў, што складае асобную кніжку, а таксама асобная кніжка якога‑н. выдання. Раман у трох тамах. Том энцыклапедыі. □ Паўспіраўшыся локцямі на маленькі столік, штосьці як бы разглядалі на ім чатыры дзяўчыны .. Антон Несцяровіч пайшоў проста к сталу і ўбачыў там разгорнуты том Маркса.Чорны.// Асобная кніжка ў якім‑н. зборы кніг, бібліятэчным фондзе. У калекцыі прадстаўлена каля 1000 тамоў, выдадзеных пачынаючы з X да першай чвэрці XVIII стагоддзя.«Звязда».// Кніга (звычайна тоўстая). Падвярнуўся мне на пазіцыі Абшарпаны старэнькі том Пра іспанскую інквізіцыю, Пра мадрыдскі таемны дом.Панчанка.
[Грэч. tomos — аддзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
томм. Band m -(e)s, Bände (скар. Bd., Bde);
у трох тама́х in drei Bänden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
том
(лац. tomus, ад гр. tomos)
1) частка (асобная кніжка) якога-н. збору твораў;
2) асобная кніжка якога-н. выдання, збору кніг, бібліятэчнага фонду;
3) кніга (звычайна тоўстая).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Том ’асобная кніжка са збору кніг’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.), ст.-бел.томъ ’тс’ (1598 г., КГС). Запазычана праз польск.tom ’тс’ з франц.tome ’тс’ < лац.tomus ’тс’, што ўзыходзіць да грэч.τομος ’частка, адрэзак, том’ ад τάμνω ’рэжу’ (Фасмер, 4, 75; ЕСУМ, 5, 595).