то́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. то́га то́гі
Р. то́гі то́г
Д. то́зе то́гам
В. то́гу то́гі
Т. то́гай
то́гаю		 то́гамі
М. то́зе то́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́га, -і, ДМ то́зе, мн. -і, тог, ж.

У старажытных рымлян: верхняе мужчынскае адзенне, род мантыі, звычайна з белай шэрсці.

◊

Убірацца ў тогу каго-чаго (кніжн.) — спрабаваць выдаць сябе за каго-н. або заваяваць сабе якую-н. рэпутацыю, не маючы на гэта дастатковых падстаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́га ж., ист. то́га;

◊ убіра́цца ў то́гу — ряди́ться в то́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́га ист. то́га, -гі ж.;

◊

ряди́ться в то́гу убіра́цца ў то́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́га, ‑і, ДМ тозе, ж.

Гіст. У старажытных рымлян — верхняе мужчынскае адзенне, доўгі плашч без рукавоў.

•••

Убірацца ў тогу гл. убірацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тога (адзенне) 1/103; 10/263, 330

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тога 2/9; 10/263—264 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тога,

дзяржава ў Афрыцы.

т. 15, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тога,

верхняе адзенне грамадзян Старажытнага Рыма.

т. 15, с. 479

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́га ж. гіст. Tóga f -, -gen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)