Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ткач (род. ткача́) м.ткач
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ткачткач, род. ткача́м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ткач, ‑а, м.
Рабочы, майстар, які вырабляе тканіну на ткацкім станку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ткачм Wéber m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ткач ’рабочы, майстар, які вырабляе тканіну на ткацкім станку’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Уладз.; кобр., Яшк. Мясц.; Арх. Вяр.), ст.-бел.ткачъ ’тс’ (1518 г., КГС), сюды ж тка́чка ’ткалля’ (Жд. 1, Мат. Гом., Уладз.; Горбач, Зах.-пол. гов.), ’прадзільшчыца’ (лід., Сл. ПЗБ), ткачы́ха ’ткалля’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Уладз., Сцяшк., Сл. ПЗБ, ТС). Параўн. укр., рус.ткач ’той, хто тчэ’, польск.tkacz, славац.tkáč, н.-луж.дыял.tkac, серб.-харв.ткач, балг.тъка́ч, макед.ткаеч ’тс’. Прасл.*tъkačь nomen agentis ад *tъkati (гл. ткаць1), лічыцца адносна познім утварэннем (Сяткоўскі, Słow. nazwy, 111). Звяртае на сябе ўвагу тка́чка ’прадзільшчыца’, у якім можна было б бачыць захаванне першаснага значэння *tъkati ’віць, звіваць’, параўн. Махэк₂, 644; шырокае ўжыванне назвы *tъkačьka: укр., рус.дыял.тка́чка, польск.tkaczka, славац.tkáčka, балг.тъка́чка, макед.дыял.тка́чка ’ткачыха’ сведчыць пра стары дэрыват ад *tъkačь.