те́ннис спорт. тэ́ніс, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́ун-те́ннис лаўн-тэ́ніс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэ́ніс м., спорт. те́ннис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаўн-тэ́ніс м., спорт. ла́ун-те́ннис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тэ́ніс ‘гульня з мячыкам і ракеткамі’ (ТСБМ, Пятр.). З англ. tennis ‘тс’, што паходзіць ад франц., ст.-франц. tenez ‘трымайце’ (вокліч пры падачы мяча) < лац. tenere ‘трымаць’ (Арол, 4, 60; ЕСУМ, 5, 546). Праз рус. теннис ці польск. tenis ‘тс’. Сюды ж, відаць, тэ́ніска ‘сарочка з кароткімі рукавамі’ (ТСБМ), што з рус. тенниска ‘тс’, якое, у сваю чаргу, утворана ад теннис < англ. tennis суфіксальным спосабам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насто́льны в разн. знач. насто́льный;

~ная ля́мпа — насто́льная ла́мпа;

н. тэ́ніс — насто́льный те́ннис;

~ная кні́га — насто́льная кни́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагуля́ць сов.

1. в разн. знач. погуля́ть;

п. па го́радзе — погуля́ть по го́роду;

дзе́цям дазво́лілі п. да ве́чара — де́тям разреши́ли погуля́ть до ве́чера;

п. на вясе́ллі — погуля́ть на сва́дьбе;

2. в др. знач. поигра́ть;

п. у тэ́ніс — поигра́ть в те́ннис;

п. з ля́лькай — поигра́ть с ку́клой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)