Таўлай Валянцін Паўлавіч

т. 15, с. 459

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Таўлай Галіна Валянцінаўна

т. 15, с. 459

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дасве́дчанасць, ‑і, ж.

Наяўнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Валянцін Таўлай быў паэтам высокай культуры і шырокай літаратурнай дасведчанасці. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саля́рый, ‑я, м.

Спецыяльна абсталяванае месца, дзе прымаюць сонечныя вапны, лечацца сонечнымі прамянямі. Па балконах і пляцоўках карпусоў абсталяваны салярыі для прыёму сонечных ваннаў. Таўлай.

[Лац. solarium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йбіцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сейбіта. Цёплай, сейбіцкай жменяй Мы шчыра жыццё раскідалі, каб вясна расцвіла для людзей і на гэтай пакутнай зямлі. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуро́р, ‑у, м.

Шумны публічны поспех; бурнае праяўленне захаплення кім‑, чым‑н. Зрабіць фурор сваім выступленнем на конкурсе. □ Усюды, куды трапляла «Кніга быція» Крапівы, яна рабіла сапраўдны фурор. Таўлай.

[Ад лац. furor — шаленства, нястрымнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Абл. Ацяжэць. Доля ты нашая — сумнае жніва, думка пра сноп, што сцяжэе ў руках... Капае званка на сэрца, на нізу горкая песня — сляза жаўрука... Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылама́цца, ‑ломіцца; зак.

1. Атрымаць трэшчыну, надламацца. Пяро прыламалася.

2. перан. Разм. Прывучыцца да чаго‑н. Пакуль прыламаўся да кельнерскіх функцый — не раз апарваўся, носячы па дзве талеркі з гарачым супам... Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рашчы́на, ‑ы, ж.

Абл. Рошчына. Дзверы для навасёлаў расчынены, Хоць бы высахла фарба хутчэй, Каб на кухні запахла рашчынаю, Вокны глянулі ў сотні вачэй. Барадулін. Слаўся, радасць хлебнага дня, спорся ў дзежцы рашчынай! Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юнака, юнацтва, уласцівы ім. Юнацкае захапленне. Юнацкая мара. □ А працы многа, дзе ні глянь, Прастор юнацкаму запалу. Чарот. Кроў маю доўга пілі каты, сілы юнацкія нішчыў астрог. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)