назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тачэ́ння | |
| тачэ́нню | |
| тачэ́ннем | |
| тачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тачэ́ння | |
| тачэ́нню | |
| тачэ́ннем | |
| тачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тачы́ць¹, тачу́, то́чыш, то́чыць; то́чаны;
1. Рабіць вострым рэжучую частку, лязо чаго
2. Рабіць прыдатным для карыстання (пра аловак).
3. Вырабляць што
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
точе́ние
1.
2. (острение) вастрэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́чкаII
1. (изготовление)
2. (острение) вастрэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отто́чка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ostrzenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)