тачы́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца навострываннем рэжучых інструментаў.

|| ж. тачы́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тачы́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тачы́льшчык тачы́льшчыкі
Р. тачы́льшчыка тачы́льшчыкаў
Д. тачы́льшчыку тачы́льшчыкам
В. тачы́льшчыка тачы́льшчыкаў
Т. тачы́льшчыкам тачы́льшчыкамі
М. тачы́льшчыку тачы́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тачы́льшчык м. (рабочий) точи́льщик;

2. (жук) точи́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тачы́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца навострываннем рэжучых інструментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тачы́льшчык м.

1. Schléifer m -s, -;

2. заал. (жук) Klópfkäfer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тачыльшчык дамавы (жук) 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тачыльшчык мэблевы (жук) 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тачыльшчык хлебны (жук) 4/424—425 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

точи́льщик

1. (рабочий) тачы́льшчык, -ка м.;

2. (жук) тачы́льшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тачы́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да тачыльшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)