тачы́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для навострывання рэжучых інструментаў.

Т. камень.

Т. рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тачы́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тачы́льны тачы́льная тачы́льнае тачы́льныя
Р. тачы́льнага тачы́льнай
тачы́льнае		 тачы́льнага тачы́льных
Д. тачы́льнаму тачы́льнай тачы́льнаму тачы́льным
В. тачы́льны (неадуш.)
тачы́льнага (адуш.)		 тачы́льную тачы́льнае тачы́льныя (неадуш.)
тачы́льных (адуш.)
Т. тачы́льным тачы́льнай
тачы́льнаю		 тачы́льным тачы́льнымі
М. тачы́льным тачы́льнай тачы́льным тачы́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тачы́льны точи́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тачы́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для навострывання рэжучых інструментаў. Тачыльны камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тачы́льны спец. Schléif -, Wétz-;

тачы́льны брусо́к [ка́мень] Schléifstein m -(e)s, -e;

тачы́льны стано́к Schléifmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

точи́льный тачы́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тачы́ла, -а, М -е, мн. -ы, -чы́л і -аў, н.

Тачыльны камень, а таксама станок для навострывання рэжучых інструментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

whetstone [ˈwetstəʊn] n. тачы́льны ка́мень, тачы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асяло́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

1. Тачыльны дробназярністы камень, брусок.

2. Камень для выпрабавання каштоўных металаў.

3. перан. Сродак праверкі каго-, чаго-н.

Гэта будоўля — а. для маладога спецыяліста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oilstone

[ˈɔɪlstoʊn]

n.

асяло́к -ка́ m. (тачы́льны ка́мень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)