татуі́раваць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -ра́ваны; зак. і незак., каго-што.

Накалоць (наколваць) асобай фарбай узоры ці малюнкі на целе.

|| зак. таксама вы́татуіраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| звар. татуі́равацца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. татуіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. татуіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

татуі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. татуі́рую татуі́руем
2-я ас. татуі́руеш татуі́руеце
3-я ас. татуі́руе татуі́руюць
Прошлы час
м. татуі́раваў татуі́равалі
ж. татуі́равала
н. татуі́равала
Загадны лад
2-я ас. татуі́руй татуі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час татуі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

татуі́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. татуі́рую татуі́руем
2-я ас. татуі́руеш татуі́руеце
3-я ас. татуі́руе татуі́руюць
Прошлы час
м. татуі́раваў татуі́равалі
ж. татуі́равала
н. татуі́равала
Загадны лад
2-я ас. татуі́руй татуі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час татуі́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

татуі́раваць сов. и несов. татуи́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

татуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) татуіроўку па чым‑н. Татуіраваць руку.

[Фр. tatouer ад палінезійскага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

татуі́раваць tätowíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

татуі́раваць

(фр. tatouer, з палінез.)

рабіць татуіроўку 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Татуі́раваць ’рабіць татуіроўку’ (ТСБМ), татуява́ць ’тс’ (Некр. і Байк.), татуава́ць ’тс’ (Ласт.). Запазычана праз рус. татуи́ровать або польск. tatuować ’тс’ з франц. tatouer ’тс’, якое праз англ. tattoo ’тс’ запазычана з палінезійскіх моў, дзе таіц. tatau, tatu ’пракол, знак, зроблены на скуры’ (Фасмер, 4, 28; ЕСУМ, 5, 528; Голуб-Ліер, 481).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́татуіраваць гл. татуіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tattoo​3 [təˈtu:] v. татуірава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)