Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікТара́с
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Тара́с | Тара́сы | |
| Тара́саў | ||
| Тара́су | Тара́сам | |
| Тара́саў | ||
| Тара́сам | Тара́самі | |
| Тара́се | Тара́сах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
словаспалучэ́нне, ‑я,
Тое, што і словазлучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зірну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пясць, ‑і,
Аснова кісці рукі: пяць злучаных паміж сабою костачак, ад якіх адыходзяць фалангі пальцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нездаро́ўе, ‑я,
Недамаганне, хваравіты стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальсіфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Падрабіць (падрабляць), сказаць (скажаць) з мэтай выдаць за сапраўднае.
[Ням. falsifizieren ад лац. falsifico — падробліваю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адчужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Стаць (станавіцца) чужым, далёкім каму‑н.; адасобіцца (адасабляцца).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мело́дыка, ‑і,
1. Сукупнасць меладычных сродкаў, уласцівых якому‑н. твору, творчасці народа, аўтара.
2. Вучэнне аб мелодыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паку́тніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пакутніка і пакутніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)