тані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тані́чны тані́чная тані́чнае тані́чныя
Р. тані́чнага тані́чнай
тані́чнае		 тані́чнага тані́чных
Д. тані́чнаму тані́чнай тані́чнаму тані́чным
В. тані́чны (неадуш.)
тані́чнага (адуш.)		 тані́чную тані́чнае тані́чныя (неадуш.)
тані́чных (адуш.)
Т. тані́чным тані́чнай
тані́чнаю		 тані́чным тані́чнымі
М. тані́чным тані́чнай тані́чным тані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тані́чны², -ая, -ае.

Які мае адносіны да тонусу арганізма, асобных яго органаў.

Т. рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тані́чны¹, -ая, -ае (спец.).

У вершаскладанні: у якім аднолькавая колькасць націскных складоў у радках, а колькасць ненаціскных паміж імі — адвольная.

Танічнае вершаскладанне.

Т. верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тані́чны I лит. тони́ческий

тані́чны II физиол. тони́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тані́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на захаванні пэўнай колькасці націскаў у радку пры адвольнай колькасці ненаціскных складоў паміж націскнымі. Танічная сістэма вершаскладання. □ Верш Шаўчэнкі, як заўважае аўтар, гэта не што іншае, як танічны верш з двума моцнымі акцэнтамі ў кожным радку. Рагойша.

[Ад грэч. tonos — павышэнне голасу, тону, націску ў слове.]

тані́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тонусу арганізма, асобных яго органаў. Танічны рэфлекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тані́чны

1. літ tónisch, akzentuíerend;

тані́чнае вершасклада́нне akzentuíerender Vérsbau;

2. мед tónisch;

тані́чныя сро́дкі tónische Míttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіла́ба-тані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіла́ба-тані́чны сіла́ба-тані́чная сіла́ба-тані́чнае сіла́ба-тані́чныя
Р. сіла́ба-тані́чнага сіла́ба-тані́чнай
сіла́ба-тані́чнае		 сіла́ба-тані́чнага сіла́ба-тані́чных
Д. сіла́ба-тані́чнаму сіла́ба-тані́чнай сіла́ба-тані́чнаму сіла́ба-тані́чным
В. сіла́ба-тані́чны (неадуш.)
сіла́ба-тані́чнага (адуш.)		 сіла́ба-тані́чную сіла́ба-тані́чнае сіла́ба-тані́чныя (неадуш.)
сіла́ба-тані́чных (адуш.)
Т. сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнай
сіла́ба-тані́чнаю		 сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнымі
М. сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнай сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіла́ба-тані́чны лит. силла́бо-тони́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіла́ба-тані́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку пры правільным чаргаванні ў ім націскных і ненаціскных складоў (пра вершаскладанне). Для.. сілаба-танічнай сістэмы характэрна аднатыпнасць рытмічнага і метрычнага малюнка ў межах вершаванай страфы, наяўнасць рыфмаў. «Полымя».

[Ад грэч. syllabē — склад і tonos — паціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

силла́бо-тони́ческий поэт. сіла́ба-тані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)