та́нкер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў у танках².

|| прым. та́нкерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. та́нкер та́нкеры
Р. та́нкера та́нкераў
Д. та́нкеру та́нкерам
В. та́нкер та́нкеры
Т. та́нкерам та́нкерамі
М. та́нкеры та́нкерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́нкер м., мор. та́нкер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́нкер мор. та́нкер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́нкер, ‑а, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў (нафта, кіслоты і пад.), якія наліваюцца ў танкерныя цыстэрны.

[Англ. tanker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкер

т. 15, с. 425

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

та́нкер м марск, камерц Tánkschiff n -(e)s, -e, Tánker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Та́нкер ’судна для перавозкі вадкіх грузаў’ (ТСБМ, БРС). Праз рус. та́нкер з англ. tanker ’наліўное судна’ ад tank ’рэзервуар, цыстэрна’ (гл. танк).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шлюзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Устанавіць (устанаўліваць) шлюзы.

Ш. раку.

2. Прапусціць (прапускаць) праз шлюз.

Ш. танкер.

|| наз. шлюзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tanker [ˈtæŋkə] n. та́нкер;

a milk tanker малакаво́з;

a petrol tanker бензаво́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)