танзілі́т, -у, М -лі́це, м. (спец.).

Запаленне міндалін.

Хранічны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танзілі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. танзілі́т
Р. танзілі́ту
Д. танзілі́ту
В. танзілі́т
Т. танзілі́там
М. танзілі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танзілі́т, -ту м., мед. тонзилли́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танзілі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне міндалін глоткі.

[Ад лац. tonsillae — міндалепадобныя залозы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Танзіліт 1/322; 10/226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

танзіліт

т. 15, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

танзілі́т

(ад лац. tonsilla = міндалепадобная залоза)

запаленне паднябенных міндалін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тонзилли́т мед. танзілі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tonsillitis [ˌtɒnsəˈlaɪtɪs] n. med. ангі́на, танзілі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tonsillitis

[,tɑ:nsəˈlaɪtəs]

n.

танзілі́т -у m., ангі́на f., запале́ньне мінда́лінаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)