Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тампо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кавалачак стэрыльнай марлі або ваты, які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тампо́нм., мед.тампо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тампо́нмед.тампо́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тампо́н, ‑а, м.
Стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі (бінту), які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.
[Фр. tampon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тампо́нм.мед. Tampón [Támpon] m -s, -s, Túpfer m -s, -; Wáttebausch m -(e)s, -e і -bäusche (зваты)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
тампо́н
(фр. tampon)
кавалачак стэрыльнага бінту, які ўводзіцца ў рану для спынення крывацёку або выдалення гною.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Тампо́н ’стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі’ (ТСБМ). Запазычана праз рус.тампо́н, польск.tampon, з франц.tampon ’корак, затычка; тампон’; яно з’яўляецца назалізаванай формай слова tapon ’жмут адзення, бялізны’, якое, у сваю чаргу, уяўляе сабой утварэнне з суфіксам ‑on ад франк.*tappo, што роднаснае ст.-в.-ням.zapho ’затычка’, ням.Zapfen ’тс’, ст.-англ.tœppa і англ.tap ’тс’ (ЕСУМ, 5, 513; Голуб-Ліер, 477).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тампо́н
(фр. tampon)
кавалачак стэрыльнага бінта, які ўводзіцца ў рану для спынення крывацёку або выдалення гною.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
tampon[ˈtæmpɒn]n.тампо́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)