тампо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тампо́н тампо́ны
Р. тампо́на тампо́наў
Д. тампо́ну тампо́нам
В. тампо́н тампо́ны
Т. тампо́нам тампо́намі
М. тампо́не тампо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

тампо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кавалачак стэрыльнай марлі або ваты, які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тампо́н м., мед. тампо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампо́н мед. тампо́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тампо́н, ‑а, м.

Стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі (бінту), які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.

[Фр. tampon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампо́н м мед Tampn [Tmpon] m -s, -s, Tpfer m -s, -; Wttebausch m -(e)s, -e і -bäusche (з ваты)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тампо́н ’стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. тампо́н, польск. tampon, з франц. tampon ’корак, затычка; тампон’; яно з’яўляецца назалізаванай формай слова tapon ’жмут адзення, бялізны’, якое, у сваю чаргу, уяўляе сабой утварэнне з суфіксам ‑on ад франк. *tappo, што роднаснае ст.-в.-ням. zapho ’затычка’, ням. Zapfen ’тс’, ст.-англ. tœppa і англ. tap ’тс’ (ЕСУМ, 5, 513; Голуб-Ліер, 477).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тампо́н

(фр. tampon)

кавалачак стэрыльнага бінта, які ўводзіцца ў рану для спынення крывацёку або выдалення гною.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

tampon [ˈtæmpɒn] n. тампо́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; зак. і незак., што (спец.).

Увесці (уводзіць) тампон (тампоны) у рану.

|| наз. тампана́цыя, -і, ж., тампана́да, -ы, ДМ -дзе, ж. і тампанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)