тампо́н, ‑а,
Стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі (бінту), які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.
[Фр. tampon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тампо́н, ‑а,
Стэрылізаваны кавалачак ваты або марлі (бінту), які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.
[Фр. tampon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)