та́льк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. та́льк
Р. та́льку
Д. та́льку
В. та́льк
Т. та́лькам
М. та́льку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тальк, -у, м.

Слаісты мяккі мінерал звычайна белага колеру, які выкарыстоўваецца ў выглядзе парашку ў тэхніцы і медыцыне.

Прысыпаць талькам.

|| прым. та́лькавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тальк мин. тальк, род. та́льку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тальк (род. та́льку) м., мин. тальк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тальк, ‑у, м.

Слаісты мяккі мінерал белага або блакітнага колеру, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне ў выглядзе парашку.

[Ням. Talk з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тальк

т. 15, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тальк м мін Talk m -(e)s; Tálkum n -s (парашок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тальк, талька ’слаісты мяккі мінерал у тэхніцы і медыцыне ў выглядзе парашку’ (ТСБМ). Праз ням. Talk ’тс’ з франц. talc < ісп. talque < араб. ṭálaq, talq ’тс’, гл. Фасмер, 4, 16; ЕСУМ, 5, 510.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

та́лька², -і, ДМ -льцы, ж.

Тое, што і тальк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

talc [tælk] n. тальк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)