та́йнапіс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Умоўнае тайнае пісьмо; крыптаграфія.

|| прым. тайнапі́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́йнапіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. та́йнапіс
Р. та́йнапісу
Д. та́йнапісу
В. та́йнапіс
Т. та́йнапісам
М. та́йнапісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́йнапіс, -су м. та́йнопись ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́йнапіс, ‑у, м.

Умоўнае тайнае пісьмо; крыптаграфія. Чытанне тайнапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайнапіс

т. 15, с. 389

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

та́йнапіс м Gehéimschrift f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

та́йнопись ж. та́йнапіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэганагра́фія, ‑і, ж.

Тайнапіс, пісьмо ўмоўнымі, шыфраванымі знакамі.

[Ад грэч. steganos — скрытны і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыптагра́фія

(ад крыпта- + -графія)

спосаб пісьма, зразумелы толькі для дасведчаных або разлічаны на адгадванне; тайнапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АГАМІ́ЧНАЕ ПІСЬМО́

(стараж.-ірл. ogam, ogum),

літарнае пісьмо кельтаў і піктаў на Брытанскіх а-вах. Вядома па надпісах з 4 ст. Аснова агамічнага пісьма — лінія, на якую наносіліся кропкі і штрыхі. Літара складалася з сукупнасці аднолькавых (ад 1 да 5) штрыхоў (зычны гук) ці кропак (галосны гук). Паходжанне невядома. Выцеснена лацінкай, але як тайнапіс у Ірландыі захавалася да 17 ст.

т. 1, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)