Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
таблі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.
Звесткі аб чым-н., размешчаныя па графах у пэўным парадку.
Запоўніць табліцу.
Т. множання.
|| памянш.таблі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым.таблі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
таблі́цаж. табли́ца;
○ т. мно́жання — табли́ца умноже́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
таблі́ца, ‑ы, ж.
Пералік лічбавых даных або якіх‑н. звестак, размешчаных у пэўным парадку па графах. Турнірная табліца. Табліца лагарыфмаў. Табліца множання. □ Гэта быў даволі аб’ёмісты рукапіс, два гады пісаны, перапісаны і зноў пачырканы, з устаўкамі на палях і на адвароце старонак, з табліцамі і дыяграмамі, якія то раздражнялі Толева вока мноствам лічбаў, то па-дзіцячы супакойвалі яго лагоднымі фарбамі малюнкаў.Брыль.
[Польск. tablica ад лац. tabula.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
таблі́цаж Tabélle f -, -n;
таблі́ца мно́жанняматэм Einmaléins n -;
зво́д ная таблі́цаÁufstellung f -, Verzéichnis n -ses, -se; бухгтаблі́ца тары́фных ста́вак Tarífsatzverzeichnis n; камерцтаблі́ца по́пыту Náchfragetabelle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Таблі́ца ’пералік лічбавых ці іншых даных па графах’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ’дошка, пліта з надпісамі’ (Ласт.), ’паказальнік дарог’ (Касп., Сл. ПЗБ), ’класная дошка’ (Некр. і Байк., Сцяшк., Сл. ПЗБ), ’дошка аб’яў’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел.таблица ’пліта, табліца, шахматная дошка’ (Ст.-бел. лексікон). Укр.табли́ця, рус.табли́ца, польск.tablica ’табліца; дошка’, н.-луж.tablica ’плітка, дошчачка’, чэш.tabulka ’табліца; дошка’, славац.tabuľka ’табліца’, tablica ’дошка’, tabla ’тс’, славен.tȃbla, tȃblica ’таблічка, дошчачка (з надпісам)’, серб.-харв.та̏блица ’табліца; дошчачка, таблічка; грыфельная дошка’, макед.таблица ’грыфельная дошка’, балг.та́блица ’табліца’. Ст.-бел.таблица ’пліта, табліца’ < ст.-польск.tablica фіксуецца з XV ст. (Булыка, Запазыч., 315). У польскай з нар.-лац.tabla ’дошка, табліца’ < лац.tabula ’тс’ (Борысь, 624).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
таблі́ца
(польск. tablica, ад лац. tabula = дошка)
пералік звестак, лічбавых дадзеных, прыведзеных у пэўную сістэму і размешчаных па графах (напр. т. множання, турнірная т.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ГЕНЕАЛАГІ́ЧНАЯ ТАБЛІ́ЦА,
схема радаводу ў выглядзе табліцы; адзін з відаў афармлення генеалагічнай інфармацыі. Найб. распаўсюджаны верт. і гарыз. радковыя геналагічныя табліцы, якія паказваюць узыходную або зыходную роднасць. Кальцавыя генеалагічныя табліцы паказваюць узыходную роднасць і маюць выгляд канцэнтрычных кругоў, дзе ў цэнтральным змяшчаюць даныя пра пэўную асобу, у наступным крузе — даныя пра яе бацькоў і г.д.