сіняво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіняво́кі сіняво́кая сіняво́кае сіняво́кія
Р. сіняво́кага сіняво́кай
сіняво́кае		 сіняво́кага сіняво́кіх
Д. сіняво́каму сіняво́кай сіняво́каму сіняво́кім
В. сіняво́кі (неадуш.)
сіняво́кага (адуш.)		 сіняво́кую сіняво́кае сіняво́кія (неадуш.)
сіняво́кіх (адуш.)
Т. сіняво́кім сіняво́кай
сіняво́каю		 сіняво́кім сіняво́кімі
М. сіняво́кім сіняво́кай сіняво́кім сіняво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіняво́кі синегла́зый, синео́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіняво́кі, ‑ая, ‑ае.

З сінімі вачыма. У.. [Васіля] ўжо двое дзяцей, такіх жа сінявокіх і рухавых, як сам. Лынькоў. / у паэт. ужыв. Разросся чабор сінявокі Па схілах пустога пагорка. Колас. Ой, пабачыў бы ты дзівы На стэпу шырокім! Новай песняй прывітаў бы Дняпро сінявокі. Купала. / у знач. наз. сіняво́кі, ‑ага, м.; сіняво́кая, ‑ай, ж. Ці пачуе сінявокая, Што хаджу непадалёку я, Што хаджу непадалёку я, Ці падасць сустрэчы знак? А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіняво́кі bláuäugig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

синегла́зый сіняво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

синео́кий сіняво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

голубогла́зый блакітнаво́кі, сіняво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blue-eyed

сіняво́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сіня... (гл. сіне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сіне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сіняблузнік, сінявокі, сінякрылы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безупы́нна,

Прысл. да безупынны. Вялікі доктар — час — спакойна і безупынна ідзе па свеце і лечыць, і гоіць. Чорны. Да апошняга біў сінявокі юнак, аўтамат лескатаў безупынна ў руках. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)