сіно́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Раздзел метэаралогіі, які займаецца вывучэннем фізічных працэсаў у атмасферы і вызначае стан надвор’я на бліжэйшы час.

|| прым. сінапты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіно́птыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіно́птыка
Р. сіно́птыкі
Д. сіно́птыцы
В. сіно́птыку
Т. сіно́птыкай
сіно́птыкаю
М. сіно́птыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіно́птыка ж., метеор. сино́птика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́птыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Навука аб надвор’і і яго прагназіраванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіноптыка

т. 14, с. 402

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіно́птыка

(гр. synoptikos = які ахоплівае вокам)

раздзел метэаралогіі, які вывучае працэсы фарміравання надвор’я з мэтай яго прадказвання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінапты́чны гл. сіноптыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіно́птык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіно́птык сіно́птыкі
Р. сіно́птыка сіно́птыкаў
Д. сіно́птыку сіно́птыкам
В. сіно́птыка сіно́птыкаў
Т. сіно́птыкам сіно́птыкамі
М. сіно́птыку сіно́птыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сино́птика сіно́птыка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́птык

(ад сіноптыка)

спецыяліст у галіне сіноптыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)