сіно́птык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сіно́птык | сіно́птыкі | |
| сіно́птыка | сіно́птыкаў | |
| сіно́птыку | сіно́птыкам | |
| сіно́птыка | сіно́птыкаў | |
| сіно́птыкам | сіно́птыкамі | |
| сіно́птыку | сіно́птыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)