назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сіно́ды | ||
| сіно́да | сіно́даў | |
| сіно́ду | сіно́дам | |
| сіно́ды | ||
| сіно́дам | сіно́дамі | |
| сіно́дзе | сіно́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Вышэйшы калегіяльны орган кіравання Рускай праваслаўнай царквы ў перыяд паміж Архірэйскімі саборамі, а таксама дарадчы орган пры патрыярху.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. У дарэвалюцыйнай Расіі — вышэйшы калегіяльны орган праваслаўнай рускай царквы; цяпер — дарадчы орган пры патрыярху Маскоўскім і ўсёй Русі.
2. Сход духоўных і свецкіх асоб для вырашэння царкоўных спраў пратэстанцкай царквы.
[Ад грэч. synodos — сход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сино́д
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
synod
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
свяце́йшы, ‑ая, ‑ае.
Састаўная частка тытулавання праваслаўных патрыярхаў і сінода, а таксама рымскіх пап.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)