сіно́вія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіно́вія
Р. сіно́віі
Д. сіно́віі
В. сіно́вію
Т. сіно́віяй
сіно́віяю
М. сіно́віі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіно́вія ж., анат. сино́вия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́вія, ‑і, ж.

Спец. Вязкая празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца абалонкай суставаў і служыць для іх змазкай.

[Лац. synovia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́вія

(ад гр. syn = разам + лац. ovum = яйцо)

вязкая празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца абалонкай суставаў і служыць для іх змазкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сино́вия анат. сіно́вія, -віі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maź

ж.

1. мазь;

maź stawowa анат. сіновія; сустаўная змазка;

2. каламазь, колавая мазь, каланіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)