сі́ндык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́ндык сі́ндыкі
Р. сі́ндыка сі́ндыкаў
Д. сі́ндыку сі́ндыкам
В. сі́ндыка сі́ндыкаў
Т. сі́ндыкам сі́ндыкамі
М. сі́ндыку сі́ндыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́ндык м., ист. си́ндик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́ндык, ‑а, м.

1. Абаронца, адвакат у судзе ў Старажытнай Грэцыі.

2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.

[Грэч. syndikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́ндык

(гр. syndikos = абаронца)

1) абаронца, адвакат у судзе ў Стараж. Грэцыі;

2) старшыня гільдыі ў радзе заходнееўрапейскіх краін перыяду сярэдневякоўя;

3) прадстаўнік якой-н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых сучасных краінах (напр. у Італіі, Швейцарыі, ЗША), упаўнаважаны на вядзенне спраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

си́ндик сі́ндык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

syndyk

м.

1. сіндык;

2. юрысконсульт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ДЖУ́НТА

(італьян. giunta),

выканаўчы орган муніцыпалітэта ў камунах, правінцыях і абласцях Італіі. Выбіраецца на 4 гады адпаведнымі муніцыпальнымі саветамі з ліку іх членаў. На чале Дж. ў камунах стаіць сіндык (мэр), у правінцыях і абласцях — прэзідэнт муніцыпальнага савета. Рашэнні Дж. кантралююцца прадстаўнікамі цэнтр. улады — прэфектамі правінцый і абл. камісарамі. Важныя рашэнні ніжэйстаячых муніцыпальных органаў зацвярджаюць вышэйстаячыя Дж.

т. 6, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)