сімфані́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сімфані́чна |
сімфані́чней |
- |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сімфані́чна-харавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сімфані́чна-харавы́ |
сімфані́чна-харава́я |
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-харавы́я |
| Р. |
сімфані́чна-хараво́га |
сімфані́чна-хараво́й
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-хараво́га |
сімфані́чна-харавы́х |
| Д. |
сімфані́чна-хараво́му |
сімфані́чна-хараво́й |
сімфані́чна-хараво́му |
сімфані́чна-харавы́м |
| В. |
сімфані́чна-харавы́ (неадуш.)
сімфані́чна-хараво́га (адуш.) |
сімфані́чна-хараву́ю |
сімфані́чна-хараво́е |
сімфані́чна-харавы́я (неадуш.)
сімфані́чна-харавы́х (адуш.) |
| Т. |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-хараво́й
сімфані́чна-хараво́ю |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-харавы́мі |
| М. |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-хараво́й |
сімфані́чна-харавы́м |
сімфані́чна-харавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сімфані́чна-эстра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сімфані́чна-эстра́дны |
сімфані́чна-эстра́дная |
сімфані́чна-эстра́днае |
сімфані́чна-эстра́дныя |
| Р. |
сімфані́чна-эстра́днага |
сімфані́чна-эстра́днай
сімфані́чна-эстра́днае |
сімфані́чна-эстра́днага |
сімфані́чна-эстра́дных |
| Д. |
сімфані́чна-эстра́днаму |
сімфані́чна-эстра́днай |
сімфані́чна-эстра́днаму |
сімфані́чна-эстра́дным |
| В. |
сімфані́чна-эстра́дны (неадуш.)
сімфані́чна-эстра́днага (адуш.) |
сімфані́чна-эстра́дную |
сімфані́чна-эстра́днае |
сімфані́чна-эстра́дныя (неадуш.)
сімфані́чна-эстра́дных (адуш.) |
| Т. |
сімфані́чна-эстра́дным |
сімфані́чна-эстра́днай
сімфані́чна-эстра́днаю |
сімфані́чна-эстра́дным |
сімфані́чна-эстра́днымі |
| М. |
сімфані́чна-эстра́дным |
сімфані́чна-эстра́днай |
сімфані́чна-эстра́дным |
сімфані́чна-эстра́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГРАН ПА
(франц. grand pas літар. вял. шаг, вял. танец),
складаная шматчасткавая танц.-муз. форма. Узнікла ў эпоху рамантызму і атрымала завяршэнне ў творчасці М.Петыпа. Будуецца падобна санатнай форме ў музыцы: экспазіцыя, адажыо і варыяцыі (распрацоўка), потым кода. У гран па харэаграфія абагульнена-паэтычна выяўляе ўнутр. змест балета. Танц. тэмы сімфанічна развіваюцца, пераплятаюцца, проціборствуюць. Такія гран па ёсць у «Баядэрцы» Л.Мінкуса, «Раймондзе» А.Глазунова і інш. Выконваецца сумесна салістамі, карыфеямі, кардэбалетам. Некат. гран па носяць дзейсны характар. У Дзярж. т-ры оперы і балета Беларусі пастаўлены аднаактовы спектакль «Вялікае класічнае па» на музыку Мінкуса з балета «Пахіта» Э.Дэльдэвеза («У гонар Марыуса Петыпа», 1981).
т. 5, с. 404
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)