Сім (міфал.) 7/536

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сіма́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіма́рта сіма́рты
Р. сіма́рты сіма́рт
Д. сіма́рце сіма́ртам
В. сіма́рту сіма́рты
Т. сіма́ртай
сіма́ртаю
сіма́ртамі
М. сіма́рце сіма́ртах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

СІМа́рта ж. (у мабільным тэлефоне) SM-Karte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сё́й

займеннік, няпэўны, 3-я асоба

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сё́й ся́я сё́е сі́я
Р. сяго́ сё́й сяго́ сі́х
Д. сяму́ сё́й сяму́ сі́м
В. сяго́ (адуш.)
сё́й (неадуш.)
сю́ю сё́е
сяго́
сі́х
сі́я
Т. сі́м сё́й
сё́ю
сі́м сі́мі
М. сі́м сё́й сі́м сі́х

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

той-сёй

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. той-сёй та́я-ся́я тое-сёе ты́я-сі́я
Р. таго́-сяго́ той-сёй таго́-сяго́ тых-сіх
Д. таму́-сяму́ той-сёй таму́-сяму́ тым-сім
В. таго́-сяго́ (адуш.)
той-сёй (неадуш.)
ту́ю-сю́ю то́е-сёе тых-сіх
ты́я-сі́я
Т. тым-сім той-сёй тым-сім ты́мі-сі́мі
М. тым-сім той-сёй тым-сім тых-сіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сёй-той

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сёй-той ся́я-та́я сёе-то́е сі́я-ты́я
Р. сяго́-таго́ сёй-то́й
сяе́-тае́
сяго́-таго́ сіх-тых
Д. сяму́-таму́ сёй-той сяму́-таму́ сім-тым
В. сяго́-таго́ (адуш.)
сёй-той (неадуш.)
сю́ю-ту́ю сёе-то́е сіх-тых
сі́я-ты́я
Т. сім-тым сёй-той сім-тым сі́мі-ты́мі
М. сім-тым сёй-той сім-тым сіх-тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарсі́ць, -ршу́, -сі́ш, -сі́ць; -сі́м, -сіце́, -ся́ць; незак. (разм.).

Франціць, важнічаць, выстаўляючы што-н. напаказ.

Ф. гадзіннікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскірэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Тое, што і раскарачыць. [Стары ляснік] пахіліўся, раскірэчыў ногі і [зу]сім непрыгожа асеў к зямлі. Гарэцкі. Сцяпан раскірэчыў ногі, учапіўся рукамі за штакеціны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зязю́лечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нар.-паэт.

1. Ласк. да зязюля.

2. Разм. Ласкавы зварот да жанчыны. — Хадзі ка мне, зязюлечка, у хату. Пагаворым аб тым ды аб сім, — кажа Лявоніха. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антысемі́т

(ад анты- + гр. Sem, ад ст.-яўр. Śem = Сім, імя аднаго з сыноў біблейскага Ноя)

той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)