сіла́ба-тані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіла́ба-тані́чны сіла́ба-тані́чная сіла́ба-тані́чнае сіла́ба-тані́чныя
Р. сіла́ба-тані́чнага сіла́ба-тані́чнай
сіла́ба-тані́чнае		 сіла́ба-тані́чнага сіла́ба-тані́чных
Д. сіла́ба-тані́чнаму сіла́ба-тані́чнай сіла́ба-тані́чнаму сіла́ба-тані́чным
В. сіла́ба-тані́чны (неадуш.)
сіла́ба-тані́чнага (адуш.)		 сіла́ба-тані́чную сіла́ба-тані́чнае сіла́ба-тані́чныя (неадуш.)
сіла́ба-тані́чных (адуш.)
Т. сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнай
сіла́ба-тані́чнаю		 сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнымі
М. сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чнай сіла́ба-тані́чным сіла́ба-тані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіла́ба-тані́чны лит. силла́бо-тони́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіла́ба-тані́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку пры правільным чаргаванні ў ім націскных і ненаціскных складоў (пра вершаскладанне). Для.. сілаба-танічнай сістэмы характэрна аднатыпнасць рытмічнага і метрычнага малюнка ў межах вершаванай страфы, наяўнасць рыфмаў. «Полымя».

[Ад грэч. syllabē — склад і tonos — паціск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілаба-танічнае вершаскладанне

т. 14, с. 375

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіла́ба-тані́чны

(ад гр. syllabe = склад + танічны);

с-ае вершаскладанне — тое, што і сілаба-тоніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіла́ба-то́ніка

(ад гр. syllabe = склад + тоніка)

сістэма вершаскладання, заснаваная на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку пры правільным чаргаванні ў ім націскных і ненаціскных складоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

силла́бо-тони́ческий поэт. сіла́ба-тані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ктыль, -я, м. (спец.).

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. дактылі́чны, -ая, -ае.

Дактылічная страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харэ́й¹, -я, мн. -рэ́і, -рэ́яў, м.

Двухскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. харэі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спандэ́й, -я, м. (спец.).

1. У антычным вершаскладанні: стапа з двух доўгіх складоў.

2. У сілаба-танічным вершаскладанні: стапа харэя або ямба са звышсхемным націскам; часцей сустракаецца на пачатку верша.

|| прым. спандэі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)