сіе́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіе́нскі |
сіе́нская |
сіе́нскае |
сіе́нскія |
| Р. |
сіе́нскага |
сіе́нскай сіе́нскае |
сіе́нскага |
сіе́нскіх |
| Д. |
сіе́нскаму |
сіе́нскай |
сіе́нскаму |
сіе́нскім |
| В. |
сіе́нскі (неадуш.) сіе́нскага (адуш.) |
сіе́нскую |
сіе́нскае |
сіе́нскія (неадуш.) сіе́нскіх (адуш.) |
| Т. |
сіе́нскім |
сіе́нскай сіе́нскаю |
сіе́нскім |
сіе́нскімі |
| М. |
сіе́нскім |
сіе́нскай |
сіе́нскім |
сіе́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сіе́нскі: ~кая зямля́ жив. сие́нская земля́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сіе́нскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: сіенская зямля гл. зямля 1.
[Ад іт. terra di Sien(n)a — ад назвы правінцыі і горада ў Італіі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)