сіве́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіве́ц
Р. сіўцу́
Д. сіўцу́
В. сіве́ц
Т. сіўцо́м
М. сіўцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіве́ц (род. сіўцу́) м., бот. белоу́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіве́ц, сіўцу, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў з цвёрдым шчацінападобным сцяблом, якая сустракаецца на дрэннай пашы, лузе. За шляхам, што вёў у Старочын, ляжаў абшар пяску, парослы рэдзенькім сіўцом. Чарнышэвіч. Там [на пустыры] нават трава людская не расце. Адзін сівец з быльнягом толькі раскашуюцца ўлетку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сівец

т. 14, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сіве́ц ‘расліна Nardus L.’ (ТСБМ, Кіс., Касп., Гарэц., Ласт., Бяльк., Сл. ПЗБ, ЛА, 1). Да сівы (гл.), з-за светла-шэрага колеру расліны. Аналагічна сіве́ц, сіву́ха, сі́ўка — пра сівых мужчыну ці жанчыну (Барад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сіве́ц Луг, дзе расце цвёрдая трава сівец Nardus stricta L. (Слаўг.).

□ ур. Даўгі́я Сіўцы́ (поле) каля в. Свенск Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

шчаці́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.

Падымацца ўгору, уставаць тарчма.

Шчаціняцца валасы на няголеным твары.

На паляне шчацініцца сівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белоу́с бот. сіве́ц, род. сіўцу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варся́нкавыя, ‑ых.

Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца варсянка, сівец, паўночнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўсягды́, прысл.

Абл. Заўсёды. Я б хацеў цішыні Заўсягды на граніцы, Хай шуміць збажына, Носяць косы сівец. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)