сядзі́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сядзі́бны |
сядзі́бная |
сядзі́бнае |
сядзі́бныя |
| Р. |
сядзі́бнага |
сядзі́бнай сядзі́бнае |
сядзі́бнага |
сядзі́бных |
| Д. |
сядзі́бнаму |
сядзі́бнай |
сядзі́бнаму |
сядзі́бным |
| В. |
сядзі́бны (неадуш.) сядзі́бнага (адуш.) |
сядзі́бную |
сядзі́бнае |
сядзі́бныя (неадуш.) сядзі́бных (адуш.) |
| Т. |
сядзі́бным |
сядзі́бнай сядзі́бнаю |
сядзі́бным |
сядзі́бнымі |
| М. |
сядзі́бным |
сядзі́бнай |
сядзі́бным |
сядзі́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сядзі́бны уса́дебный;
с. ўча́стак — уса́дебный уча́сток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сядзі́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сядзібы. [Курловіч] выйшаў за сядзібныя будынкі, трымаючы кірунак на агароды. Дуброўскі.
2. Звязаны з жыццём дваранскіх сядзіб. Цікавы помнік беларускай сядзібнай архітэктуры — палац памешчыка Шырына ў Германовічах (1782). «Помнікі».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сядзі́бны zum Báuernhof [Gútshof] gehörig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сядзі́ба, -ы, мн. -ы, -дзі́б, ж.
1. Жылыя і гаспадарчыя пабудовы разам з садам і агародам, што складаюць адну гаспадарку.
Сялянскія сядзібы.
2. Зямельны ўчастак, заняты будынкамі ў адрозненне ад зямлі пад палямі, лугамі, лесам.
|| прым. сядзі́бны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пала́цава-сядзі́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пала́цава-сядзі́бны |
пала́цава-сядзі́бная |
пала́цава-сядзі́бнае |
пала́цава-сядзі́бныя |
| Р. |
пала́цава-сядзі́бнага |
пала́цава-сядзі́бнай пала́цава-сядзі́бнае |
пала́цава-сядзі́бнага |
пала́цава-сядзі́бных |
| Д. |
пала́цава-сядзі́бнаму |
пала́цава-сядзі́бнай |
пала́цава-сядзі́бнаму |
пала́цава-сядзі́бным |
| В. |
пала́цава-сядзі́бны (неадуш.) пала́цава-сядзі́бнага (адуш.) |
пала́цава-сядзі́бную |
пала́цава-сядзі́бнае |
пала́цава-сядзі́бныя (неадуш.) пала́цава-сядзі́бных (адуш.) |
| Т. |
пала́цава-сядзі́бным |
пала́цава-сядзі́бнай пала́цава-сядзі́бнаю |
пала́цава-сядзі́бным |
пала́цава-сядзі́бнымі |
| М. |
пала́цава-сядзі́бным |
пала́цава-сядзі́бнай |
пала́цава-сядзі́бным |
пала́цава-сядзі́бных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Сядзібны дом 4/440, 440—441 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
уса́дебный
1. сядзі́бны;
уса́дебный уча́сток сядзі́бны ўча́стак;
2. (поместный) паме́сны, дваро́вы, маёнткавы, маянтко́вы; (помещицкий) паме́шчыцкі;
уса́дебный быт ист. маёнткавы (маянтко́вы, паме́шчыцкі) быт.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)