сяве́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Лубянка для ручной сяўбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяве́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяве́нька сяве́нькі
Р. сяве́нькі сяве́нек
Д. сяве́ньцы сяве́нькам
В. сяве́ньку сяве́нькі
Т. сяве́нькай
сяве́нькаю		 сяве́нькамі
М. сяве́ньцы сяве́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сяве́нька ж. сева́лка, луко́шко ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяве́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Лубянка для ручной сяўбы. Збожжа насыпалі ў лубяную каробку — сявеньку, вешалі гэтую сявеньку на шыю і выходзілі на загон сеяць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сявенька

т. 15, с. 333

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сяве́нька ’сявалка’ (ТСБМ, Нас.; лях., Янк. Мат.), сяве́нка, сяве́нька ’тс’ (Сл. ПЗБ, ЛА, 5), сяве́нка ’тс’ (Сцяшк.), севе́нка (воран., Сл. ПЗБ), севе́нь ’тс’ (ТС). Этымалагічна тое ж, што і сява́лка (гл.), але з іншым суфіксам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сява́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тое, што і сявенька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сява́лка ж., см. сяве́нька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяўня́ ж., обл., см. сяве́нька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сява́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тое, што і сявенька. Ралля падсохла, мяккай стала воўнай, Ужо час узяцца за сявалку. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)