сюі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сюі́тны сюі́тная сюі́тнае сюі́тныя
Р. сюі́тнага сюі́тнай
сюі́тнае		 сюі́тнага сюі́тных
Д. сюі́тнаму сюі́тнай сюі́тнаму сюі́тным
В. сюі́тны (неадуш.)
сюі́тнага (адуш.)		 сюі́тную сюі́тнае сюі́тныя (неадуш.)
сюі́тных (адуш.)
Т. сюі́тным сюі́тнай
сюі́тнаю		 сюі́тным сюі́тнымі
М. сюі́тным сюі́тнай сюі́тным сюі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сюі́тны сюи́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сюі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сюіты. Сюітны характар кампазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сюі́та, -ы, ДМ сюі́це, мн. -ы, сюі́т, ж.

Музычны твор, які складаецца з некалькіх рознахарактарных п’ес, аб’яднаных адзінствам задумы.

|| прым. сюі́тны, -ая, -ае.

С. цыкл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сюи́тный сюі́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)