сытава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сытава́ты |
сытава́тая |
сытава́тае |
сытава́тыя |
| Р. |
сытава́тага |
сытава́тай
сытава́тае |
сытава́тага |
сытава́тых |
| Д. |
сытава́таму |
сытава́тай |
сытава́таму |
сытава́тым |
| В. |
сытава́ты (неадуш.)
сытава́тага (адуш.) |
сытава́тую |
сытава́тае |
сытава́тыя (неадуш.)
сытава́тых (адуш.) |
| Т. |
сытава́тым |
сытава́тай
сытава́таю |
сытава́тым |
сытава́тымі |
| М. |
сытава́тым |
сытава́тай |
сытава́тым |
сытава́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сытава́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Трохі сыты (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жирнова́тый разг. тлустава́ты; сытава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прасі́так ’сіта’ (Інстр. 1, Шат.). Конфікснае (пра- + -ак) утварэнне ад сіта] параўн. рус. подсгтюк ’сіта невялікіх памераў’. Сюды ж прасіціціцца ’прадрацца’ (аб лакцях у вопратцы) (Касп.), просічаны ’працёрты, сытаваты’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)