сысу́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сысу́чы |
сысу́чая |
сысу́чае |
сысу́чыя |
| Р. |
сысу́чага |
сысу́чай сысу́чае |
сысу́чага |
сысу́чых |
| Д. |
сысу́чаму |
сысу́чай |
сысу́чаму |
сысу́чым |
| В. |
сысу́чы (неадуш.) сысу́чага (адуш.) |
сысу́чую |
сысу́чае |
сысу́чыя (неадуш.) сысу́чых (адуш.) |
| Т. |
сысу́чым |
сысу́чай сысу́чаю |
сысу́чым |
сысу́чымі |
| М. |
сысу́чым |
сысу́чай |
сысу́чым |
сысу́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сысу́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сысу́чы |
сысу́чая |
сысу́чае |
сысу́чыя |
| Р. |
сысу́чага |
сысу́чай сысу́чае |
сысу́чага |
сысу́чых |
| Д. |
сысу́чаму |
сысу́чай |
сысу́чаму |
сысу́чым |
| В. |
сысу́чы (неадуш.) сысу́чага (адуш.) |
сысу́чую |
сысу́чае |
сысу́чыя (неадуш.) сысу́чых (адуш.) |
| Т. |
сысу́чым |
сысу́чай сысу́чаю |
сысу́чым |
сысу́чымі |
| М. |
сысу́чым |
сысу́чай |
сысу́чым |
сысу́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сысу́чы прил., зоол. сосу́щий;
~чыя інфузо́рыі — сосу́щие инфузо́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сысу́чы, ‑ая, ‑ае.
У выразе: сысучыя інфузорыі — падклас прасцейшых класа інфузорый, якія маюць шчупальцы для захопу і высмоктвання ежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́люча-сысу́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́люча-сысу́чы |
ко́люча-сысу́чая |
ко́люча-сысу́чае |
ко́люча-сысу́чыя |
| Р. |
ко́люча-сысу́чага |
ко́люча-сысу́чай ко́люча-сысу́чае |
ко́люча-сысу́чага |
ко́люча-сысу́чых |
| Д. |
ко́люча-сысу́чаму |
ко́люча-сысу́чай |
ко́люча-сысу́чаму |
ко́люча-сысу́чым |
| В. |
ко́люча-сысу́чы (неадуш.) ко́люча-сысу́чага (адуш.) |
ко́люча-сысу́чую |
ко́люча-сысу́чае |
ко́люча-сысу́чыя (неадуш.) ко́люча-сысу́чых (адуш.) |
| Т. |
ко́люча-сысу́чым |
ко́люча-сысу́чай ко́люча-сысу́чаю |
ко́люча-сысу́чым |
ко́люча-сысу́чымі |
| М. |
ко́люча-сысу́чым |
ко́люча-сысу́чай |
ко́люча-сысу́чым |
ко́люча-сысу́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сосу́щий
1. прич. які́ (што) ссе; які́ (што) смо́кча; см. соса́ть;
2. прил., зоол. сысу́чы;
сосу́щие инфузо́рии сысу́чыя інфузо́рыі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ssący
ssąc|y
1. сысучы;
2. усмоктвальны;
pompa ~a тэх. усмоктвальная помпа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БЯЗВУ́СІКАВЫЯ НАСЯКО́МЫЯ
(Protura),
атрад насякомых падкл. першаснабяскрылых. У сусв. фауне каля 300 відаў, пашыраны амаль усюды. На Беларусі найб. вядомы бязвусечнік еўрапейскі (Eosentomon transitorum). Жывуць у глебе, лясным подсціле, гнілых ствалах дрэў і пнях.
Даўж. 0,5—2 мм, цела членістае, чэрвепадобнае, малочна-белае або жаўтаватае. Ротавы орган сысучы, уцягнуты ў галаўную капсулу (энтагнатызм). Пярэднія грудныя ногі даўжэйшыя за астатнія, накіраваны ўперад, функцыянальна замяняюць вусікі. У пярэдняй частцы брушка рудыментарныя 1—2-членікавыя канечнасці. Лічынкі падобныя да дарослых, пераўтварэнне зводзіцца да павелічэння колькасці брушных сегментаў. Мяркуюць, што бязвусікавыя насякомыя высмоктваюць сокі з ніжэйшых грыбоў, кормяцца расліннымі і жывёльнымі рэшткамі.
т. 3, с. 393
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЛО́ХІ
(Aphaniptera, Siphonaptera, Suctoria),
атрад крывасосных насякомых. Каля 1 тыс. відаў, пашыраны ўсюды. На Беларусі каля 50 відаў. Дарослыя насякомыя — вонкавыя паразіты цеплакроўных жывёл (млекакормячых, птушак) і чалавека. Найб. вядомыя блыха чалавечая (Pulex irritans), блыха кашэчая (Ctenocephalus felis), блыха сабачая (С. canis).
Даўж. цела 0,5—6 мм. Самцы драбнейшыя за самак. Цела пляскатае з бакоў, укрыта хіцінавым покрывам з валаскамі або шчацінкамі. Бяскрылыя. На галаве пара простых вачэй (некаторыя сляпыя). Ротавы апарат колюча-сысучы. Развіццё з поўным ператварэннем. Лічынкі кормяцца арган. рэшткамі і экскрэментамі блох, дарослыя — крывёй. Многія — пераносчыкі ўзбуджальнікаў чумы, тулярэміі і інш. хвароб, прамежкавыя гаспадары некаторых відаў гельмінтаў. Меры барацьбы: сан.-гігіенічныя, хімічныя.
т. 3, с. 196
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАМА́ЗАВЫЯ КЛЯШЧЫ́
(Gamasoidea),
група кляшчоў атр. паразітыформных. 30 сям., 3—4 тыс. відаў. Пашыраны ўсюды. Свабоднажывучыя і паразітычныя формы. Жывуць у глебе, лясным подсціле, гнаі, норах і гнёздах млекакормячых і птушак, мурашніках, жыллі чалавека, на раслінах і інш. Многія віды паразітуюць на целе або ў органах і поласцях наземных пазваночных жывёл, чалавека. Некаторыя — пераносчыкі ўзбуджальнікаў інфекцый кляшчовага энцэфаліту, кляшчовага сыпнога тыфу, ліхаманкі Ку, тулярэміі і інш. На Беларусі каля 100 відаў. Найб. Пашыраныя гамазавыя кляшчы: курыны (Dermanyssus gallinae), пацуковы (Ornithonyssus bacoti), грызуноў (Haemogamasus nidi), андралелапс (Androlaelaps hermaphrodita).
Даўж. 0,2—4 мм. Цела прадаўгавага-круглаватае, пляскатае, укрытае хіцінавымі шчыткамі. Ногі шасцічленікавыя. На целе і канечнасцях шматлікія шчацінкі. Ротавы апарат грызуча- або колюча-сысучы. Адкладваюць яйцы або жывародныя. Развіццё непрацяглае, поўнае. За сезон могуць даваць дзесяткі пакаленняў. Пераважна драпежнікі, кормяцца дробнымі членістаногімі, нематодамі, крывёй і інш.
т. 5, с. 9
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)