Кандыбовіч Сымон Сымонавіч

т. 7, с. 580

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Куніцкі Сымон Фаміч

т. 9, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пятлюра Сымон Васілевіч

т. 13, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Хурсік Сымон Аляксеевіч

т. 17, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чалоўскі Сымон Юльянавіч

т. 17, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рак-Міхайлоўскі Сымон Аляксандравіч

т. 13, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сымо́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Сымо́на Сымо́ны
Р. Сымо́ны Сымо́н
Д. Сымо́не Сымо́нам
В. Сымо́ну Сымо́н
Т. Сымо́най
Сымо́наю		 Сымо́намі
М. Сымо́не Сымо́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўфу́нта, м.

Палавіна фунта. Сымон таксама вёз паўфунта цукерак і фунт абаранкаў. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разві́лак, ‑лку, м.

Разм. Тое, што і развілка. На развілку дарог Сымон спыніў каня. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запамагчы́, ‑магу, ‑можаш, ‑можа; зак., каму.

Абл. Пасадзейнічаць, дапамагчы. Грош завёўся ў дзеда ў латах — Запамог Сымон яму. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)