Сывараткі імунныя 2/54, 81, 183, 461; 6/114; 10/149

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сывараткі імунныя

т. 15, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сы́варатка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сы́варатка сы́вараткі
Р. сы́вараткі сы́варатак
Д. сы́варатцы сы́вараткам
В. сы́варатку сы́вараткі
Т. сы́вараткай
сы́вараткаю		 сы́вараткамі
М. сы́варатцы сы́варатках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бактэрыцы́дны, ‑ая, ‑ае.

Здольны знішчаць бактэрыі. Бактэрыцыдныя сывараткі. Сырадой мае бактэрыцыдныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серало́гія, ‑і, ж.

Спец. Вучэнне аб уласцівасцях сывараткі крыві жывёл і людзей.

[Ад лац. serum — сываратка і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сератэрапі́я, ‑і, ж.

Метад лячэння інфекцыйнага захворвання шляхам увядзення хвораму антытаксічнай сывараткі.

[Ад лац. serum — сываратка і грэч. therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́варатачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца пасля ўвядзення сывараткі або выклікаецца яе ўвядзеннем. Сываратачная хвароба. Сываратачнае лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглюцінаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аглюцінацыі (у 1 знач.). Аглюцінатыўная здольнасць крывяной сывараткі.

2. Які характарызуецца аглюцінацыяй (у 2 знач.). Аглюцінатыўныя мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штам, ‑а, м.

У мікрабіялогіі — чыстая культура мікраарганізмаў, вылучаная з якой-небудзь пэўнай крыніцы (хворай жывёлы або чалавека), якая прымяняецца для прыгатавання вакцыны і сывараткі.

[Ням. Stamm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАЦЫЛІ́Н,

антыбіётык, які выпрацоўвае сянная палачка (Bacillus subtilis). Паводле хім. саставу — поліпептыд. Уздзейнічае на грамстаноўчыя (стафілакокі) і грамадмоўныя (кішэчная палачка) бактэрыі. Шырока не выкарыстоўваецца (інактывуецца пры наяўнасці бялковых рэчываў крыві і сывараткі).

т. 2, с. 360

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)