сшыва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сшыва́льнік сшыва́льнікі
Р. сшыва́льніка сшыва́льнікаў
Д. сшыва́льніку сшыва́льнікам
В. сшыва́льнік сшыва́льнікі
Т. сшыва́льнікам сшыва́льнікамі
М. сшыва́льніку сшыва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшыва́льнік м. сшива́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сшыва́льнік, ‑а, м.

Тое, што і скорасшывальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшива́тель сшыва́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Héfter

m -s, - сшыва́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)