сча́ўраць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сча́ўраю |
сча́ўраем |
| 2-я ас. |
сча́ўраеш |
сча́ўраеце |
| 3-я ас. |
сча́ўрае |
сча́ўраюць |
| Прошлы час |
| м. |
сча́ўраў |
сча́ўралі |
| ж. |
сча́ўрала |
| н. |
сча́ўрала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сча́ўраўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сча́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і счаўрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Абл. Счахнуць, зачахнуць. — Не толькі снапок, а і нізкі калгасны паклон нашай навуцы, каб яна ніколі не адрывалася ад зямлі-маці, бо хто ад яе адарвецца, — змарнее, счаўрае, — па-філасофску зазначыў Васіль. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)