счапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. счапля́ю счапля́ем
2-я ас. счапля́еш счапля́еце
3-я ас. счапля́е счапля́юць
Прошлы час
м. счапля́ў счапля́лі
ж. счапля́ла
н. счапля́ла
Загадны лад
2-я ас. счапля́й счапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час счапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счапля́ць несов., см. счэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да счапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счапля́ць гл. счапіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

счапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да счапіцца.

2. Зал. да счапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

interlock

[,ɪntərˈlɑ:k]

v.t., v.I

1) счапля́ць, злуча́ць

2) счапля́цца, злуча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verháken

vt

1.

счапля́ць 2. (sich) счапля́цца

(кручком), зачапля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verkúppeln

vt

1) злуча́ць, счапля́ць (вагоны)

2) разм. сасва́таць, зво́днічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сцепля́ть несов.

1. (цеплять одно за другое) счапля́ць, счэ́пліваць;

2. (соединять сплетая) сашчапля́ць, сашчэ́пліваць;

3. (сжимать) разг. сціска́ць, сціна́ць; см. сцепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verzáhnen

vt тэх.

1) счапля́ць, зніто́ўваць

2) злуча́ць у зубцы́

3) нараза́ць зубцы́ (на чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)