сцяты - Пошук

сця́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сця́ты	сця́тая	сця́тае	сця́тыя
Р.	сця́тага	сця́тай сця́тае	сця́тага	сця́тых
Д.	сця́таму	сця́тай	сця́таму	сця́тым
В.	сця́ты (неадуш.) сця́тага (адуш.)	сця́тую	сця́тае	сця́тыя (неадуш.) сця́тых (адуш.)
Т.	сця́тым	сця́тай сця́таю	сця́тым	сця́тымі
М.	сця́тым	сця́тай	сця́тым	сця́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сця́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сця́ты	сця́тая	сця́тае	сця́тыя
Р.	сця́тага	сця́тай сця́тае	сця́тага	сця́тых
Д.	сця́таму	сця́тай	сця́таму	сця́тым
В.	сця́ты (неадуш.) сця́тага (адуш.)	сця́тую	сця́тае	сця́тыя (неадуш.) сця́тых (адуш.)
Т.	сця́тым	сця́тай сця́таю	сця́тым	сця́тымі
М.	сця́тым	сця́тай	сця́тым	сця́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сця́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сця́ты	сця́тая	сця́тае	сця́тыя
Р.	сця́тага	сця́тай сця́тае	сця́тага	сця́тых
Д.	сця́таму	сця́тай	сця́таму	сця́тым
В.	сця́ты (неадуш.) сця́тага (адуш.)	сця́тую	сця́тае	сця́тыя (неадуш.) сця́тых (адуш.)
Т.	сця́тым	сця́тай сця́таю	сця́тым	сця́тымі
М.	сця́тым	сця́тай	сця́тым	сця́тых

Кароткая форма: сця́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сця́ты I сру́бленный, ссечённый, снесённый; см. сцяць I

сця́ты II разг.

1. сти́снутый, сжа́тый;

2. сжа́тый;

1, 2 см. сцяць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сця́ты ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сцяць ¹.

сця́ты ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сцяць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяць¹, сатну́, сатне́ш, сатне́; сатнём, сатняце́, сатну́ць; сцяў, сцяла́, -ло́; сатні́; сця́ты; зак., каго-што.

Зняць, аддзяліць чым-н. вострым, ссячы.

С. галаву.

|| незак. сціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пышнавало́сы, ‑ая, ‑ае.

З пышнымі валасамі. З кабіны крана высунулася пышнавалосая галава, бліснулі вялікія сінявыя вочы, потым паказаўся сцяты кулачок. Хадкевіч. Пышнавалосая, рослая афіцыянтка сваім з’яўленнем на нейкі момант прымірыла ўсіх за сталом. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поджа́тый^I

1. падку́рчаны, падагну́ты; падту́лены; сці́снуты, сту́лены, сця́ты;

2. прыці́снуты; см. поджа́ть^I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сце́пленный

1. счэ́плены, мног. пасчапля́ны, пасчэ́пліваны;

2. сашчэ́плены, мног. пасашчапля́ны, пасашчэ́пліваны;

3. сці́снуты, сця́ты; см. сцепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяць², сатну́, сатне́ш, сатне́; сатнём, сатняце́, сатну́ць; сцяў, сцяла́, -ло́; сатні́; сця́ты; зак., што (разм.).

1. Абхапіўшы, сціснуць.

С. рукі рамянямі.

2. Шчыльна злучыць (губы, зубы і пад.).

С. губы да болю.

3. Сціснуць (грудзі, горла), перашкаджаючы дыхаць.

Нешта сцяло грудзі, пераняло дыханне.

4. безас. Пра мароз: сцягнуць, схапіць.

Вечарам ваду сцяло.

|| незак. сціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. сціна́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum