схі́лісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
схі́лісты |
схі́лістая |
схі́лістае |
схі́лістыя |
| Р. |
схі́лістага |
схі́лістай
схі́лістае |
схі́лістага |
схі́лістых |
| Д. |
схі́лістаму |
схі́лістай |
схі́лістаму |
схі́лістым |
| В. |
схі́лісты (неадуш.)
схі́лістага (адуш.) |
схі́лістую |
схі́лістае |
схі́лістыя (неадуш.)
схі́лістых (адуш.) |
| Т. |
схі́лістым |
схі́лістай
схі́лістаю |
схі́лістым |
схі́лістымі |
| М. |
схі́лістым |
схі́лістай |
схі́лістым |
схі́лістых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адко́с 1, ‑у, м.
1. Нахільная паверхня гары, узгорка і пад.; адхон. Трыма крокамі .. [Пархвен] перайшоў схілісты адкос, лёг на зямлю і прыгледзеўся. Чорны. // Бакавая пакатая паверхня дарожнага палатна, насыпу і пад. Берагавы адкос. □ На адкосах дарог густа цвіце блакітны падарожнік. Брыль. [Тры чалавечыя фігуры] падняліся з выемкі, успаўзлі па адкосе на палатно.. і доўга пазіралі ў той бок, дзе за тэлеграфным слупам стаяў з карабінам у руках Грышка. Чарот. Раслі масты, высокія адкосы, і рэйкі струнамі віліся ўдаль. Машара.
2. Спец. Нахільная паверхня, якая ідзе пад вуглом; старана чаго‑н. (якога‑н. будынка, збудавання).
адко́с 2, ‑у, м.
Адработ касьбой за паслугу, пазыку і пад. Ніякі калгас не будзе пазычаць збожжа ў другім калгасе на аджон ці на адкос. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)