сфугава́ць гл. фугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сфугава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сфугу́ю сфугу́ем
2-я ас. сфугу́еш сфугу́еце
3-я ас. сфугу́е сфугу́юць
Прошлы час
м. сфугава́ў сфугава́лі
ж. сфугава́ла
н. сфугава́ла
Загадны лад
2-я ас. сфугу́й сфугу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сфугава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сфугава́ць сов., спец. сфугова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сфугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Спец. Выстругаць з мэтаю выроўнівання (напрыклад, краі дошак фуганкам). // Шчыльна прыгнаць і склеіць краямі (выструганыя часткі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак., што.

1. Стругаць фуганкам.

2. Шчыльна падганяць і склейваць рабром паверхні дошак.

|| зак. сфугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 2 знач.).

|| наз. фуго́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж. і фугава́нне, -я, н.

|| прым. фугава́льны, -ая, -ае і фуго́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сфугова́ть сов., спец. сфугава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сфуго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сфугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфугава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сфугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)