сфугава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сфугу́ю сфугу́ем
2-я ас. сфугу́еш сфугу́еце
3-я ас. сфугу́е сфугу́юць
Прошлы час
м. сфугава́ў сфугава́лі
ж. сфугава́ла
н. сфугава́ла
Загадны лад
2-я ас. сфугу́й сфугу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сфугава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)