суці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

1. Перастаць хвалявацца, заціхнуць, супакоіцца, уціхамірыцца.

С. пасля добрых навін.

Дзетвара суцішылася.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабець у сваім праяўленні; спыніцца, перастаць.

Вецер суцішыўся.

Боль суцішыўся.

|| незак. суціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суці́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суці́шуся суці́шымся
2-я ас. суці́шышся суці́шыцеся
3-я ас. суці́шыцца суці́шацца
Прошлы час
м. суці́шыўся суці́шыліся
ж. суці́шылася
н. суці́шылася
Загадны лад
2-я ас. суці́шся суці́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час суці́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суці́шыцца сов.

1. уня́ться; успоко́иться; ути́хнуть;

дзіця́ ~шылася — ребёнок уня́лся (успоко́ился, ути́х);

боль ~шыўся — боль уняла́сь (успоко́илась, ути́хла);

2. (уменьшиться) уме́риться;

3. (стать медленнее) заме́длиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суці́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.

1. Перастаць хвалявацца, супакоіцца, прыціхнуць, заціхнуць. [Пагода] зарыўся тварам у куп’ё і суцішыўся. Бажко. Прыйшоўшы ў камітэт, Клара суцішылася і вельмі талкова расказала .. [Андрэю] пра недахопы ў рабоце. Асіпенка.

2. Аслабець у праяўленні чаго‑н. Закончан бой, і зарыва пажару То ўспыхне, то суцішыцца ў акне. Лойка. Свішча вецер, глуха стогне, Завывае ля дамоў, То суцішыцца, прыглохне, То усходзіцца ізноў. Васілёк.

3. Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою. Калі ж заліў суцішыцца да сну І стануць нанач мачты, як асверы, Ён [рыбак] пойдзе, узяўшы рыбіну адну, — Кату берагавому на вячэру. Лось. Навокал усё даўно суцішылася, усё замерла. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суці́швацца, суці́шыцца

1. (супакойвацца) sich berúhigen, rúhig [still] wérden;

2. (змаўкаць) verstúmmen vi;

3. (пераставаць) áufhören vi (пра шум і г. д.);

4. (слабець, зменшвацца) náchlassen* vi, ábnehmen* vi, zurückgehen* vi (s);

5. (прыходзіць у стан спакою) sich légen (пра вецер, боль і г. д.);

6. (запавольвацца) sich verlángsamen, sich verzögern, lángsam wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ути́шиться суці́шыцца, уціхамі́рыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчу́хнуць

‘супакоіцца, суцішыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ушчу́хне ушчу́хнуць
Прошлы час
м. ушчу́хнуў ушчу́хнулі
ж. ушчу́хнула
н. ушчу́хнула
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поуня́ться сов., разг. суня́цца, суці́шыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суціша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да суцішыцца.

2. Зал. да суцішаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суці́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да суцішыцца.

2. Зал. да суцішваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)