ушчу́хнуць

‘супакоіцца, суцішыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ушчу́хне ушчу́хнуць
Прошлы час
м. ушчу́хнуў ушчу́хнулі
ж. ушчу́хнула
н. ушчу́хнула
Дзеепрыслоўе
прош. час ушчу́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)