Сухары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сухары́
Р. Сухаро́ў
Д. Сухара́м
В. Сухары́
Т. Сухара́мі
М. Сухара́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сухары

т. 15, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

суха́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суха́р сухары́
Р. сухара́ сухаро́ў
Д. сухару́ сухара́м
В. суха́р сухары́
Т. сухаро́м сухара́мі
М. сухары́ сухара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паразмо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Размачыць усё, многае.

П. сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намя́клы, -ая, -ае.

Які стаў сырым, размяклым ад сырасці, вады.

Намяклыя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмя́кнуць сов. отмя́кнуть;

сухары́ ~клі — сухари́ отмя́кли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмя́кнуць, ‑не; зак.

Разм. Стаць мякчэйшым (ад сырасці, вільгаці). Сухары падмяклі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для паніроўкі. Паніровачныя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Размачыць усё, многае. Паразмочваць сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вані́льны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы ванілі. Ванільны пах. // З ваніллю. Ванільнае марожанае. Ванільныя сухары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)