Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сурвэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Невялікі (звычайна квадратны) кавалак тканіны або паперы, якім карыстаюцца для засцеражэння вопраткі ў час яды, у цырульнях і пад. Начальнік сядзіць за сталом.., падаткнуўшы пад бараду белую сурвэтку.Сачанка.Цырульнік змахвае сурвэткай рэшткі пены і шыпіць пульверызатарам.Каршукоў.
2. Абрус (звычайна невялікіх памераў), якім накрываюць стол. Палавічкі на падлозе, засланы бялюткай сурвэткай стол — усё тут было сціпла і разам з тым акуратна.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сурвэ́тка
(фр. serviette)
1) невялікі абрус;
2) невялікі кавалак тканіны або паперы ў выглядзе хустачкі для выцірання губ пасля яды, засцеражэння вопраткі ў цырульні і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сурвэ́та, сурвэ́ткаж.
1. Serviette [-´vĭɛtə] f -, -n;
2.мед.:
ма́рлевая сурвэ́та Mǘllstück n -s, -e; Mülllappen m -s, -;